شبیه سازی مدل پذیرش فناوری در ایران با رویکرد پویایی سیستم (مطالعه موردی بانکداری ایران)

پذیرش و بکارگیری فناوری از سوی کاربران از مهمترین عوامل موفقیت یک فناوری می باشد. به سبب عدم پذیرش تکنولوژی آن توسط کاربران یا ضعف در پذیرش آن، قابلیت های سیستم را در حد بسیار پایینی تنزل داده و سبب هدر رفتن منابع می شود. مضافا اینکه پذیرش فناوری های نوین در لحظه اتفاق نمی افتد بلکه فرایندی است که در طول زمان شکل می گیرد و در صورت استمرار استفاده، پذیرش موفق صورت می گیرد. در این مقاله ضمن مرور تحقیقات انجام شده در زمینه مدل پذیرش فناوری و با در نظر گرفتن متغیرهای مدل پذیرش فناوری اولیه، متغیر های جدیدی از جمله متغیر های عادت و آگاهی مشتریان که کمتر به آن توجه شده، به سازه های مدل اضافه شده است. سپس به منظور شناخت بهتر متغییر های تاثیرگذار بر این رابطه و درک دینامیزم های موجود، با استفاده از رویکرد مدلسازی پویایی سیستم و ترسیم نمودارهای علی حلقوی CLD))، یک مدل پذیرش فناوری پویا ارائه می گردد و در نهایت شبیه سازی انجام می شود. نتایج شبیه سازی نشان می دهد برای افزایش پذیرش بانکداری الکترونیک، اولین قدم اطلاع رسانی و آگاه کردن مردم نسبت به بانکداری الکترونیک و مزایای آن و کاهش مقاومت(عادت به سیستم سنتی) می باشد.